Lizbona należy do tych stolic zadziwiających swoim niepowtarzalnym klimatem, położeniem oraz historią, której echa rozbrzmiewają wśród wspaniałych zabytków. Jednak żeby dobrze poznać miasto nie wystarczy przejść się po kilku muzeach i zabytkach, ale koniecznie trzeba udać się na wieczorny spacer po rozrywkowych dzielnicach. W mieście nie brakuje również wspaniałych punktów widokowych, krętych uliczek skrywających przytulne kafejki, finezyjnej architektury i przyjaznych mieszkańców dla których Lizbona jest stolicą, portem i całym życiem. Turyści odkrywają sekrety miasta spacerując po wzgórzach, na których jest położone, wypoczywają w luksusowych hotelach witających z otwartymi ramionami swoich gości oraz na wielu malowniczych placach słuchają lizbońskiego fado sącząc drinki i wpatrując się w błękit nieba.

Niezwykłe miasto rozciągające się wzdłuż prawego brzegu rzeki Tag, jest najdalej wysuniętą na zachód stolicą Europy położoną nad Atlantykiem z niezwykłym klimatem śródziemnomorskim sprzyjającym turystyce.

Z powstaniem Lizbony wiąże się ciekawa legenda. Kiedy Odyseusz – król Itaki –  wyruszył na swoją wyprawę, pogrążona w smutku i tęsknocie nimfa Kalipso zmieniła się w węża, którego ciało przekształciło się następnie w siedem wzgórz stanowiących podstawę miasta. Tak narodziły się górzyste tereny osiedlone w starożytności przez plemiona luzytańskie. Osada prosperowała dobrze do czasów, gdy stała się stolicą prowincji imperium rzymskiego i przeszła w kolejnych wiekach w ręce Wizygotów i Arabów. W wieku VII z Afryki przybyli Maurowie, którzy na jakiś czas zawładnęli portugalskim wybrzeżem, a miasto dalej rozwijało się za sprawą kontaktów handlowych z najodleglejszymi zakątkami świata. Przełomowym momentem dla historii Lizbony był rok 1147, kiedy tereny te podbił znany z wypraw krzyżowych Alfons I Zdobywca zostając jednocześnie pierwszym królem Portugalii. Z jego inicjatywy na miejscu meczetu wybudowano katedrę, do której trafiły relikwie patrona miasta św. Wincentego. W Lizbonie powstały pierwsze uniwersytety, stolica zyskiwała dzięki odkryciom geograficznym, w których Portugalczycy odegrali pierwszorzędną rolę. Chociaż miasto nękały trzęsienia ziemi nie traciło na znaczeniu, kluczową postacią stał się w XVI w. król Manuel I, który wprowadził w życie jedyny w swoim rodzaju styl architektoniczny zwany manuelińskim i właśnie z tego okresu pochodzą najznamienitsze zabytki. Lizbona zasłynęła jeszcze w świecie trzema wydarzeniami: była Europejską Stolicą Kultury w 1994 r., gościła światową wystawę EXPO w roku 1998 oraz organizowała Euro 2004 w piłce nożnej.

Na zwiedzania miasta z pewnością trzeba odłożyć sporo czasu i precyzyjnie zaplanować, co właściwie chce się zobaczyć. Życie metropolii koncentruje się w kawiarniach, centrach handlowych oraz wielkich placach rozświetlonych przez całą noc. Poznawanie zabytków można przeplatać licznymi atrakcjami oraz wizytami w lokalach gastronomicznych serwujących pyszną, portugalską kuchnię. Wąskie i strome uliczki prezentują labirynt, w którym zagubienie się może być prawdziwą turystyczną przygodą. Przy zwiedzaniu miasta pomocna jest komunikacja miejska, którą sam przejazd budzi wiele emocji ze względu na zabytkowe tramwaje przemierzające ciekawe zaułki.

Najcenniejsze zabytki koncentrują się w trzech częściach miasta – jego sercem jest dzielnica Baixa, nad brzegiem rzeki rozciąga się Belem, natomiast na wzgórzach dominują wąskie uliczki Alfamy. Są to najciekawsze dzielnice Lizbony, w których można przeżyć niezapomniane chwile. Wielu turystów przylatujących na miejskie lotnisko może zobaczyć najwspanialszą panoramę miasta jadąc do niego przez imponujący most „25 kwietnia” jednoznacznie kojarzący się z mostem Golden Gate Bridge w San Francisco. Na horyzoncie natomiast wznosi się majestatyczna postać Chrystusa górującego nad miastem, którego z kolei zbudowano na wzór potężnej rzeźby w Rio de Janeiro.

Centrum Lizbony usytuowane jest w najbardziej ruchliwej dzielnicy Baixa zwanej Dolnym Miastem, pełniącej jednocześnie funkcje handlowe i finansowe stolicy. Najlepiej zacząć zwiedzanie od Praca do Comercio – wielkiego placu otoczonego klasycystyczną zabudową, w której centrum dominuje monumentalny konny pomnik króla Józefa I. Z tego miejsca już niedaleko do łuku tryumfalnego dekorowanego postaciami historycznymi – Arco da Rua Augusta, do którego prowadzi ulica o tej samej nazwie. Można na niej spotkać wielu muzykantów i artystów wypełniających miejską przestrzeń, a także zniknąć na chwilę we wnętrzu sympatycznej kawiarenki. Tłumy turystów spacerują wśród ulic z nazwami poszczególnych zawodów i rzemiosł. Rue de Santa Justa warto podążyć w okolicę niezwykłej budowli jaką jest uliczna winda Elevador de Santa Justa pełniąca rolę nie tylko ciekawej konstrukcji stworzonej przez sławnego Eiffela, ale także doskonałego punktu widokowego. Północną część Baixy zamyka najstarszy i niezwykle gwarny plac Lizbony potocznie zwany Rossio, któremu uroku dają przytulne knajpki i wystawione przed nimi ogródki. Nad ulicami dzielnicy góruje katedra Se wzniesiona w 1150 r. wybudowana na upamiętnienie odbicia miasta z rąk Maurów. Ciekawie prezentuje się również budynek Casa dos Bicos, w którym często organizowane są imprezy kulturalne. Dla ciekawych zdjęć warto przespacerować się w okolicę fontanny Chafariz de el Rei, która przed wiekami była głównym źródłem zaopatrzenia Lizbony w wodę. Na szybką kawę warto wpaść na punkt widokowy Largo das Portas do Sol, gdzie z tarasu kawiarni rozpościera się imponujący widok na miasto, a zbierając siły można zaplanować dalszy spacer po mieście, który nie powinien ominąć Castelo de Sao Jorge. W jednym z najpiękniejszych zabytków miasta warto spędzić wiele godzin, spacerując po tarasach i ogrodach, a także spoglądając z góry na rzekę Tag i okolice.

U podnóża malowniczego zamku zaczyna się dzielnica Alfama będąca jednocześnie najstarszą częścią miasta, chociaż niewiele budynków przetrwało trzęsienie ziemi z 1755 r. Wielu turystów świadomie gubi się w plątaninie wąskich uliczek i krętych, miejscami stromych schodów wijących się wokół wzgórza lub wyszukuje klimatycznych restauracyjek z dźwiękami „fado”. Na uliczkach zazwyczaj wiele się dzieje, mieszkańcy miasta na każdym kroku sprzedają grillowane sardynki, a co chwilę można spotkać się z inną sytuacją związaną z miejskim życiem. Warto zajrzeć do noszącego znamiona historii kościoła Sao Vivente de Fora, którego cechą charakterystyczną jest krużganek ozdobiony „azulejos” – znanymi w Portugalii cienkimi płytkami ceramicznymi przedstawiającymi wielokolorowe i różnorodne kompozycje. Turyści dysponujący czasem powinni zmierzyć się z chaosem panującym na pchlim targu Feira da Ladra, na którym wśród różnorodnych straganów można znaleźć ciekawe pamiątki. W dawnym klasztorze mieści się interesujące Museu Nacional do Azulejo prezentujące główne style dekoracyjne sztuki ceramicznej z różnymi motywami. Dla miłośników sztuki, historii i architektury dzielnica oferuje jeszcze kilka ciekawych muzeów i kościołów, wielu turystów korzysta również z kolejki Elevador da Bica, by dostać się do Bairro Alto – Górnego Miasta – gdzie znajdują się najbardziej interesujące kościoły w mieście oraz można zetknąć się z bogatym życiem nocnym na gwarnych uliczkach pełnych barów i klubów „fado”. Wspaniałego wina Porto można spróbować na degustacji w Solar do Vinho do Porto, ale dopiero po wizycie w najdroższej kaplicy świata (Capela da Sao Joao Baptista) mieszczącej się w kościele Igreja de Sao Roque z iluzjonistycznymi malowidłami oraz zwiedzeniu ruin majestatycznego klasztoru Convento do Carmo. Wieczór najlepiej spędzić na spektaklu w miejscowej operze Teatro Nacional de Sao Carlos.

Kolejna dzielnica przypominająca o potędze morskiej Portugalii to Belem, której nazwa oznacza „Betlejem”, a kojarzy się przede wszystkim z wielkim podróżnikiem i odkrywcą Vasco da Gama, który właśnie z tego miejsca wyruszał na swoje orientalne wyprawy żegnany i witany przez króla Manuela zwanego Szczęśliwym. Dla uczczenia podróżnika wybudowano niezwykły Mosteiro dos Jeronimos – Klasztor Hieronimów, który stał się niepodważalnym osiągnięciem architektury stylu manuelińskiego i symbolem miasta wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Turystów zachwyca kościelny portal z szeregiem rzeźb znanych osobistości oraz niezwykła, zapierająca dech w piersiach nawa główna z ujmującymi detalami. Chwilę zadumy można przeżyć przy grobie Vasco da Gama, a historię sławnych odkryć zgłębić w Museu da Marinha mieszczącym się w skrzydle klasztoru. Nie wolno również pominąć osamotnionej, ale strzegącej miasta, obmywanej przez fale wieży Torre Belem, bogato zdobionej i zadziwiającej kunsztem wykonania. Spacerując dalej wzdłuż nabrzeża koniecznie trzeba zajść w okolice Padrao dos Descobrimentos – pomnika poświęconego Henrykowi Żeglarzowi i morskim odkryciom. Dzisiejsze Belem jest wspaniałą dzielnicą podmiejską z wieloma licznymi muzeami, traktami spacerowymi, parkami oraz promenadą nadrzeczną, na której nie brakuje świetnych barów i restauracji.

Na uwagę turystów zwiedzających Lizbonę z pewnością zasługuje znane na całym świecie portugalskie centrum kultury Fundacao Calouste Gulbenkian między innymi ze zbiorami obejmującymi najważniejsze etapy rozwoju wschodniej i zachodniej sztuki. W miejscu tym znajduje się również wiele sal koncertowych, galerii i muzeów, w których można przepaść na wiele godzin. Ciekawym miejscem jest także arena walk byków Praca de Tours, niezwykły ogród zoologiczny i park rozrywkowy Animax, gwarantujący rodzinom z dziećmi wiele ciekawych atrakcji. Ważnym punktem turystycznym jest Park Narodów – były teren Expo 98' z ogrodami wodnymi, kolejką górską i znanym na całym świecie, największym w Europie oceanarium pełnym różnych gatunków stworzeń morskich i nie tylko. Zwieńczeniem zwiedzania Lizbony powinien być wjazd na największą konstrukcję w mieście – Torre Vasco da Gama, z której widoki na stałe utrwalą turystyczną pamięć. Obowiązkowym punktem wyprawy do Lizbony powinna być także przejażdżka jej symbolem, jakim jest żółty wagon zabytkowego tramwaju linii nr 28 oraz wizyta na Estadio da Luz – stadionie narodowym i arenie piłkarskich zmagań lizbońskiego klubu Benfica.

W Lizbonie znajduje się jeszcze mnóstwo atrakcji, na których zwiedzenie potrzeba wiele godzin, niemniej przed wycieczką warto zaopatrzyć się w dobry przewodnik i wygodne buty, by wywieźć z tego niezwykłego miasta jak najwięcej niezapomnianych wspomnień.

Turyści podróżujący po Portugalii przekonują się, że jedzenie jest niedrogie, ale smaczne, potrawy są wyśmienite, porcje duże oraz treściwe. Taki efekt Portugalczycy osiągnęli dzięki łączeniu poszczególnych składników, dlatego nie powinny dziwić dania rybno-mięsne czy przyprawy zrobione z owoców i warzyw.

Znaczną rolę w historii portugalskiej kuchni odegrał król Henryk Żeglarz, który nakazał swoim podwładnym, by z wypraw morskich przywozili z sobą kulinarne przepisy, a także owoce, orzechy i rośliny, wśród nich znalazły się między innymi winorośle z Krety oraz trzcina cukrowa z Sycylii. Kulinarnym podbojom przysłużył się również słynny podróżnik Vasco da Gama poszukujący pieprzu i cynamonu goszczącego obecnie na portugalskich stołach. Za sprawą odkrywcy wiele potraw zyskało na smaku dzięki curry nadającemu oryginalnego smaku. Dla portugalskiej kuchni charakterystyczne są również maleńkie, ogniste papryczki chili pochodzące z Angoli, znane pod nazwą piri-piri i cieszące się taką popularnością jak pieprz i sól. Innym ciekawym nabytkiem jest afrykańska kawa, natomiast herbatę określa się mianem cha. Czosnek i cebula przybyły do Portugalii wraz z Rzymianami, podobnie jak oliwki i winogrona, natomiast Arabowie sprowadzili ryż i migdały oraz nauczyli Portugalczyków jak uprawiać brzoskwinie i figi.

Portugalczycy jadają posiłki przeważnie w godzinach od 12 do15, natomiast kolacje od 19:30 do późnych godzin wieczornych. Większość przekąsek można kupić w barach, kawiarniach i piekarniach, natomiast restauracje z prawdziwego zdarzenia potrafią zrobić na turystach ogromne wrażenie. Lista dań wywieszona przed restauracjami nazywa się najczęściej petiscos lub comidas i jest odpowiednikiem hiszpańskiego tapas, czyli przekąsek podawanych na zimno. Jeżeli chce się zjeść coś na szybko, warto rozglądnąć się za niewielkimi tawernami – tasca, małymi stołówkami – casa de pasto lub po prostu wpaść do cervejaria (piwiarni) na piwo i zakąskę. Warto pamiętać, że prato do dia oznacza „danie dnia”, a nazwa ementa turistica nie odnosi się do turystów, ale określa zestaw obiadowy. Często zdarza się, że kelnerzy przed daniem głównym podają na stół zakąski w postaci oliwek, sera, pasty z sardynek, chleba i masła, a wszystko, co zostanie zjedzone, jest wliczone później do rachunku.

Na śniadanie przynajmniej raz trzeba udać się do kawiarni, ciastkarni (pastalaria) lub cukierni (confeitaria), gdzie najlepiej smakują rogaliki, tosty – uma torrada i kanapki z szynką. Portugalczycy lubują się w przekąskach, bardzo często można zobaczyć ich, jak zajadają krokiety – croquetes, paszteciki z dorszem – bolinhos de bacalhau lub plasterek grillowanej wieprzowiny z chlebem – bifanas.

Duża część dań przyrządzana jest w sprowadzonych przez Arabów cataplanach – metalowych, zamykanych rondlach przypominających muszlę, gwarantujących potrawom soczystość. Właśnie w taki sposób przyrządzane są liczne owoce morza, z których słynie Portugalia. Najczęściej podaje się kalmary, langusty, mątwy, kraby, krewetki, najbardziej rozpoznawalną potrawą jest suszony i solony dorsz zwany bacalhau, który podawany jest także na setki innych sposobów. Popularne są również sardynki wyławiane sieciami wzdłuż wybrzeża atlantyckiego, uchodzące za najsmaczniejsze na świecie. Turyści zajadają się często gulaszem rybnym – caldeirada de peixe oraz obfitym daniem z owoców morza z dodatkiem ryżu – arroz de marisco. Ryby najczęściej jada się z gotowanymi ziemniakami, a turyści którzy gustują we frytkach mogą zapomnieć, że tak przygotowane ziemniaki istnieją. Głównym składnikiem dodawanym do potraw jest kapusta przyrządzana na wiele sposobów, więc nie należy dziwić się, że w prawie każdej potrawie można znaleźć ślady tego warzywa, a w wielu kuchniach widać kociołki z parującą kapuścianą zupą. Królową mięs jest natomiast wieprzowina, cenione są również szynki presunto i fiambre oraz kiełbasy salsichas. W restauracjach można trafić na wieprzowinę podawaną z małżami – porco a alentejana jak i prosię z rożna – leitao, natomiast zupełnie normalne jest, gdy w bulionie cozido a portuguesa wyłowi się łyżką świńskie ucho.

Na szczęście istnieją w Portugalii również potrawy lekko strawne takie jak składająca się z pomidorów, oliwek i cebuli sałatka salada mista, chociaż przeważnie jest tak obfita, że ciężko zjeść po niej danie główne. Najsmakowitsze desery to sałatka owocowa – salada da fruta, pudding oblany karmelem pudim flan oraz ryż na słodko – arroz doce. Niektórzy smakosze uganiają się za babeczkami z kremem – pasties de nata i wielkimi „napoleonkami” – mil-folhas.

O portugalskich winach powstała niejedna książka, dlatego każdy turysta musi indywidualnie i zgodnie ze swoimi gustami zaplanować swoją degustacyjną wycieczkę. Należy nadmienić tylko, że najbardziej znanym i rozpoznawanym na całym świecie jest Porto oraz „vinho generoso” wytwarzane w dolinie rzeki Duero. Przeszukując półki z portugalskimi winami najlepiej rozglądnąć się za trunkami sygnowanymi napisem VQPRD – Wina Wysokiej Jakości Wyprodukowane w Określonych Regionach lub podpytać o najlepsze gatunki właścicieli, którzy udostępniają turystom do zwiedzania swoje piwnice i winiarnie. Z mocniejszych trunków najlepiej smakuje brandy Maciera i Constantino, z jagód winnych wytwarza się mocne wódki zwane aguardente de bagaco, a biznesmenom przypadł do gustu wyśmienity Licor Beirao – rodzaj koniaku z ziołami. W upalne dni najlepiej schłodzić się piwem Sargas, Super bock, Cristal i Cintra. Warto zapamiętać, że małe piwo z beczki nazywa się um imperial, natomiast duże to uma caneca. Piwosze nie pogardzą również piwem butelkowym – uma garrafa.

Dumą Lizbony są liczne kawiarnie, w których można spędzić niezapomniane chwile, podobnie jak dekorowane płytkami „azulejos” hale piwne zwane carvejarias. Po długich wędrówkach po niezwykłym mieście najlepiej spróbować serwowanych przez liczne restauracje takich potraw jak: wieprzowina z grilla z małżami – porco a alentejana, duszone w kotle mięso cozido, gulasz z okonia morskiego – cataplana de cheme czy ryż z ośmiornicami – arroz de polvo.

Podróżując po Portugalii można od razu zauważyć, że mieszkańcy tego pięknego kraju uwielbiają kawę i ciasta, i jest to ich narodowa skłonność do tych specjałów. Portugalczycy są niezwykle skromni, cierpliwi, zawsze uśmiechnięci i z otwartymi ramionami witają przybywających turystów. W tym bezstresowym spędzaniu życia często gubią poczucie czasu, przez co nie są  specjalnie punktualni. W wielu wioskach i mniejszych miejscowościach można natknąć się na furmanki poruszające się wśród wiatraków i brukowanych uliczek sprawiające wrażenie zatrzymania się czasu, niemniej większe miasta są bardzo nowoczesne i prezentują wysoki, europejski poziom.

Portugalczycy stawiają na więzy rodzinne, rodziny są duże i mocno zakorzenione w religii katolickiej. Bardzo często można spotkać wielopokoleniowe domostwa, a dzieci mieszkają z rodzicami aż do zawarcia sakramentu małżeństwa. Mieszkańców Portugalii charakteryzuje jeszcze jeden zwyczaj nadawania wieloczłonowych nazwisk i imion, przeważnie w pierwszej kolejności zapisywane jest nazwisko rodowe matki, można również spotkać osoby o kilku nazwiskach, to samo tyczy się imion.

W wielu aspektach życia i kultury widać silne przywiązanie do przesądów, dlatego warto przyglądać się tradycyjnym obrzędom, a na uwagę szczególnie zasługują ciekawe legendy i przypowieści. Lokalne święta nazywają się „festas” i koniecznie trzeba wziąć w nich udział, żeby zobaczyć liczne obyczaje celebrowane w trakcie kilkudniowych festynów. Kolorowe imprezy odbywają się w niemalże każdy weekend w różnych częściach kraju. Najbardziej znanym świętem sławiącym Portugalię w całej Europie jest rocznica objawień fatimskich przypadająca na 13 maja, wtedy w okolicach Fatimy pojawia się najwięcej pielgrzymów i turystów. Odwiedzając miejsca kultu należy pamiętać, że Portugalczycy są bardzo religijni i wymagają od turystów odpowiednich strojów.

Życie codzienne nie mogłoby się również obejść bez sjesty, czyli czasu relaksu i odpoczynku w godzinach 12:30-14:30. W tym przedziale czasowym większość sklepów i urzędów jest zamknięta.

Portugalia to różnorodny kraj pod wieloma względami. Warto przyjrzeć się mieszkańcom północnej części kraju, którzy prezentują typ iberyjski o ciemnych włosach i krępej sylwetce, natomiast na południu dominuje ludność pochodzenia żydowskiego, mauretańskiego i afrykańskiego. Warto też podkreślić różnicę w poglądach, mieszkańcy północy są bardziej religijni i konserwatywni, z kolei południe zamieszkuje ludność bardziej liberalna, w związku z tym podróż po Portugalii może okazać się niezwykle ciekawa, tak jak ciekawi są ludzie.

Turyści o mocnych nerwach powinny wybrać się na „tourade” – podobne do hiszpańskiej „corridy” walki byków, kiedy torreador nie zabija zwierzęcia, ale musi je złapać i unieruchomić na kilka chwil.

Spacerując po portugalskich miastach w wielu miejscach można usłyszeć tradycyjny rodzaj portugalskiej muzyki, jakim jest „fado” – nastrojowe melodie opowiadające o życiu codziennym, morskich podróżach, samotności i miłosnych rozterkach.

Podróżując po Portugalii trzeba uważać na zwyczaje kierowców, gdyż bardzo często popisują się brawurową jazdą, co ma odzwierciedlenie w kolizjach drogowych.

W restauracjach przyjęło się, podobnie jak w Polsce, że napiwek nie jest wliczany do rachunku i przeważnie klienci zadowoleni z kelnerskiej obsługi zostawiają napiwki wysokości 10% do sumy rachunku.

Popularnym miejscem spotkań są puby, kawiarnie i cukiernie, przed którymi bardzo często można spotkać przesiadujących i głośno rozmawiających Portugalczyków, najczęściej o narodowym sporcie, jakim jest piłka nożna obecna w każdej sferze życia. Spędzanie czasu przeważnie umila filiżanka wspaniałej kawy „cafezinho” lub po prostu „kawusi”, a chwila poświęcona na wypicie magicznego napoju często przeradza się często w co najmniej godzinę.

Lizbona sąsiaduje z przepięknym Wybrzeżem Lizbońskim, które jest rajem dla miłośników sportów wodnych ze względu na potężne fale i silne wiatry charakteryzujące okolice. Windsurferzy w poszukiwaniu wiatrów przemieszczają się po całym wybrzeżu, gdzie odbywają się liczne zawody, na których nie brakuje entuzjastów windsurfingu, kitesurfingu, surfingu i body-boardingu. Amatorzy żeglarstwa i sportów wodnych często wybierają się do Praia Grande, Sesimbry, Caparicy,  Guincho oraz Ericeiry. Za aktywną formę spędzania wolnego czasu uważa się również łowienie ryb na otwartym oceanie.

Dla spokojniejszych turystów Portugalia oferuje wspaniałe tereny do gry w golfa na bardzo wysokim poziomie. Popularny jest również tenis ziemny, w wielu miastach znajdują się świetnie przygotowane korty. Z racji tego, że piłka nożna jest w Portugalii sportem narodowym, w Lizbonie działają dwa potężne kluby Benfica i Sporting, w wielu miejscach można również znaleźć doskonałe boiska piłkarskie. Dobrze rozwinięte jest także jeździectwo, w okolicach miasta rozrzucone są stadniny, w których można znaleźć świetnie przygotowane wierzchowce.

Sintra – wspaniałe i budzące wiele turystycznych emocji miasto z wąskimi uliczkami i wieloma imponującymi zabytkami. Uroki zielonej rezydencji portugalskich monarchów docenia tłum turystów przewijający się przez miasto, które umiłował sobie słynny poeta Byron. Na wiele godzin można zniknąć wśród cudownych obiektów, pałaców, ogrodów, klasztorów, urwisk i skał. Niepowtarzalny klimat miasta został uhonorowany wpisaniem na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a podziwiać można trzy dzielnice, w których znajdują się między innymi Palacio Nacional – różowy pałac z bujnymi ogrodami, który istniał już za panowania Maurów, będący mieszanką różnych stylów architektonicznych ze stylem manuelińskim (typowym dla Portugalii, charakteryzującym się kunsztownymi zdobieniami zaczerpniętymi z morskich motywów) na czele. Sintra była od wieków ośrodkiem kultu bogów, Celtowie mówili o niej Góra Księżyca, miejscowi uważają, że w okolicznych wzgórzach czai się nadprzyrodzona siła, natomiast zamki i pałace skrywają legendy o lożach masońskich. Spacerując po mieście można odkryć baśniowy świat wąskich uliczek, niewielkich domków, kolorowych straganów, tajemniczych zaułków i zadziwiających kościółków. Miejscem romantycznym i tajemniczym jest zamek Maurów, którego ruiny przyciągają zainteresowanych spacerowiczów, natomiast lokalny folklor najlepiej poznać na barwnych i ciekawych jarmarkach.

Palacio da Pena – obowiązkowy cel wycieczki w trakcie zwiedzania Wybrzeża Lizbońskiego. Turyści nie wyjadą z tego miejsca obojętni, gdy zobaczą niecodzienny pałac charakteryzujący się plątaniną kopuł, wieżyczek, murów i krużganków, między którymi spacery wprawią zwiedzających w baśniowy klimat.

Cabo da Roca – krótka wycieczka na najdalej wysunięty punkt Europy, gdzie spacer po stromych klifach może zawrócić w głowie, a myśl przewodnia miejsca: „Tu, gdzie kończy się ląd, a zaczyna morze” zapadnie na długo w pamięć niejednemu podróżnikowi. Kolekcję fotograficzną z pewnością wzbogacą zdjęcia malowniczo położonej latarni morskiej oraz fal Atlantyku rozbijających się o strome skały.

Palacio de Queluz – jeden z najbardziej okazałych portugalskich pałaców położony nieopodal Lizbony wybudowany w przepięknym stylu rokoko, upiększony dodatkowo wspaniałymi ogrodami, po których można spacerować godzinami i podziwiać bujną roślinność. Dodatkową atrakcją są liczne koncerty organizowane podczas wakacji, a także widowiskowe pokazy jeździectwa konnego. Sam pałac wybudował Piotr III, wrażenie na turystach robi spacer po Sali Tronowej ozdobionej lustrami i złotymi posągami, Pokój Muzyczny i pokój rzeźb. Dla zgłodniałych wędrowców pałacowa kuchnia serwuje najznamienitsze smakołyki.

Cabo Espichel – wielu turystów, którzy mieli okazję zwiedzić to malownicze miejsce uważa, że byli na samym końcu świata. Podziwiać można nie tylko ruiny XIII-wiecznych kwater dla pielgrzymów i malowniczy kościółek, ale przede wszystkim zapierające dech w piersiach widoki na bezkres błękitnego oceanu i opadające do niego kilkusetmetrowe klify pokazujące przewagę natury nad człowiekiem.

Pegadas dos Dinossaurios – rewelacyjna atrakcja turystyczna – Park Dinozaurów położony niedaleko Fatimy, w którym historię świata mogą poznać dorośli i dzieci. Wystarczy wybrać się na kształcącą wędrówkę, by zobaczyć najstarsze i najlepiej zachowane na świecie ślady prehistorycznych gadów. Odciski wielkich jaszczurów można podziwiać podczas wyprawy edukacyjną ścieżką krążącą wokół wykopalisk.

Tomar – turyści zwiedzający historyczne miejsca powinni wybrać się do Tomaru, by podziwiać ważne dla Portugalii miasto związane z wątkami militarnymi i religijnymi. W osadzie przed wiekami rządzili Templariusze, pozostało po nich wiele ciekawych miejsc kryjących się między brukowanymi uliczkami. Koniecznie trzeba zobaczyć zamek Convento de Cristo dumnie wznoszący się na malowniczym wzgórzu, który był główną kwaterą zakonu. Mieści w nim się wiele architek-tonicznych atrakcji, po których można odbywać długie wędrówki. Cały kompleks zamków, świątyń i pozostałych zabudowań jest doskonałym przykładem kształtującego się w Portugalii architekto-nicznego stylu manuelińskiego charakteryzującego się bogatą dekoracją z motywami czerpanymi z żeglarstwa oraz morskiej flory i fauny.

Fatima – jeden z najważniejszych ośrodków pielgrzymkowych na świecie, do którego przyjeżdżają wierni z całego świata, by czcić objawienia Matki Boskiej. W miejscu, gdzie przed laty stała rolnicza wioska obecnie wznosi się ogromna bazylika z placem mogącym pomieścić tysiące wiernych. Z miejscem kultu wiąże się historia trójki dzieci, którym objawiła się Matka Boska i jednej z nich, Lucii zdradziła „tajemnice fatimskie” znacząco wpływające na wiarę kościoła rzymskokatolickiego. Najwięcej pielgrzymów i turystów pojawia się w Fatimie w okolicach 13 maja i 13 października, kiedy na pamiątkę objawień miejsce nabiera mistycznego charakteru. W innych okresach, kiedy nie ma tysięcy pielgrzymów warto zwiedzić robiącą wrażenie bazylikę, niewielkie miasteczko z atrak-cjami w postaci religijnych muzeów lub wybrać się na przejażdżkę mini-pociągiem po miejscach związanych z fatimskimi kultem.

Grutas de Mira de Aire – największe jaskinie Portugalii udostępnione zwiedzającym położone nieopodal Porto de Mos, tworzące niecodzienną, podziemną krainę różnorodnych form skalnych. Podziwiać można między innymi „Meduzę”, „Organy kościelne” i „Wrota piekieł” wprawiające w osłupienie zarówno dzieci, jak i dorosłych. Turyści uwielbiający podziemne wędrówki powinni również zaglądną do pobliskich jaskiń Grutas de Alvados, Santo Antonio i Moeda.

Batalha – niezwykłe miejsce godne turystycznej uwagi za sprawą klasztoru Matki Boskiej Zwycię-skiej, będącego perełką portugalskiej architektury, zachwycającego bogactwem i oryginalnością. Klasztor wzniesiono w latach 1388-1434, by upamiętnić bitwę, która przypieczętowała niepodle-głość Portugalii, a dzięki swojej niezwykłości został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Rzeźba budynku jest bogato zdobiona, turystów zachwycają kunsztowne wykończenia, misterne łuki przyporowe; ciekawie prezentuje się przykładowo tzw. Kaplica Fundatora oraz wejście na Królewski Krużganek. Osobną strukturą są Niedokończone Kaplice inspirujące fotografów, a całe miejsce można porównać z najznamienitszymi świątyniami z całego świata.

Coimbra – cudowne miasto, które przez ponad wiek było stolicą Portugalii, a obecnie jest trzecim co do wielkości miastem w kraju. Coimbra zachwyca swoim położeniem wśród przepięknych kra-jobrazów i oplatającej ją rzeki Mondego. Korzenie ośrodka sięgają czasów rzymskich, kiedy mia-stem targały liczne niepokoje, w późniejszym okresie miasto wpadło w ręce Arabów i przez trzy stulecia znajdowało się pod wpływami islamu. Rozkwit pięknego miasta to XII wiek – właśnie wtedy rozpoczęły się prace nad wzniesieniem najważniejszej budowli, jaką jest opactwo Santa Cruz. Na przestrzeni wieków Coimbra dzieliła się na kilka dzielnic, w których panowali Żydzi, Maurowie z jednej strony, a z drugiej arystokracja i duchowieństwo. Dzięki ważnemu uniwersytetowi i życiu studenckiemu miasto zawsze jest gwarne, na ulicach można spotkać wielu turystów przesiadujących w głośnych barach, kawiarniach i spacerujących po wystawnych galeriach. Szczególnie podczas licznych świąt i studenckich imprez można usłyszeć prawdziwe fado z Coimbry – piękne, wyrafinowane, nastrojowe pieśni. Turystów przyciąga do miasta niezwykła atmosfera, którą można poznać w trakcie spacerów po tajemniczych uliczkach wokół niezwykłej, przypominającej fortecę katedry Se Velha, zwiedzając perły architektoniczne jakimi są budynki Starego Uniwersytetu i kościół Świętego Krzyża. W krętych alejkach poukrywane są liczne sklepiki z pamiątkami, małe podwórka z ukwieconymi balkonami, mroczne zaułki i małe kawiarenki zachęcające aromatem świeżo zaparzonej kawy. Od miejskiego gwaru najlepiej odpocząć w ogrodach botanicznych Jardim Botanico dających wiele cienia i upragnionego chłodu. Spacer nie powinien ominąć mostu św. Klary i dwóch klasztorów, starego i nowego, pod wezwaniem tej samej patronki. Małe dzieci warto zaprowadzić do Portugal dos Pequenitos – tematycznego parku z miniaturami wielu znanych portu-galskich budowli. Koniecznie trzeba przejść się po tętniącej życiem handlowej dzielnicy Baixa, by oddać się rytmowi zakupów, a następnie udać do ważnego historycznie opactwa Mosteiro de Santa Cruz z wieloma ciekawymi zabytkami sztuki sakralnej. Miasto ma również swoje życie nocne, więc po zmroku najlepiej wybrać się w okolice Praca da Republica, gdzie mieści się najwięcej barów i lokali nocnych. Coimbrę równie dobrze zwiedza się z poziomu rzeki dzięki kajakom, które można wypożyczyć w miejscowym klubie wioślarskim.

Mafra – niewielkie miasteczko wyróżnia ogromny zespół pałacowo-klasztorny wybudowany przez Jana V na wzór El Escorial w Madrycie. Budowę kompleksu zaczęto w 1717 r., a w jego planie znalazły się ogromna bazylika, dwa ogromne, królewskie skrzydła oraz wiele kwater dla mnichów. Klasztor zachwyca swoim rozmiarem i architekturą, słychać go z daleka za sprawą kilkudziesięciu dzwonów bijących w wielkich dzwonnicach. Zwiedzić można między innymi królewskie apartamenty, wspaniałą bibliotekę i imponującą bazylikę. Na deser można zostawić sobie Tapeda de Mafra – wspaniały park poprzecinany szlakami pieszymi i rowerowymi. Turyści z dziećmi powinni wybrać się do położonego nieopodal Sobreiro, by podziwiać założoną przez lokalnych artystów wioskę rękodzielniczą Aldeia Tipica z wieloma ciekawymi atrakcjami w postaci warsztatów wyrabiających ceramikę, tradycyjnych piekarni i muzeów-sklepów.

Porto – drugie co do wielkości miasto Portugalii, położone u ujścia rzeki Duero – przed laty nieduża przystań rzeczna, obecnie wielkie centrum handlowe. W historii miasta niemałą rolę odegrała słynna „złota rzeka” wijąca się po terytorium Portugalii od hiszpańskiej granicy do wybrzeża, dzięki niej rozwinął się przemysł i handel, a ośrodek zyskał na znaczeniu. W mieście dominują granitowe wieże kościelne, ciemne budynki wnoszące się wśród wąskich ulic i wiele zabytków z barokową architekturą. Nadrzeczna dzielnica Ribera dzięki swojemu urokowi została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i właśnie w niej można spotkać najwięcej turystów przesiadujących w ulokowanych nad wodą kawiarniach oraz spacerujących po imponującym nabrzeżu. W czasach rzymskich nad rzeką Duero leżały początkowo dwie osady Portus i Cale, w okresie panowania mauretańskiego region nosił nazwę Portucale, a nazwy Portucalia użył po raz pierwszy w 1143 r. Alfons I Zdobywca zakładając w tym miejscu swoje królestwo. Wieki XVII i XVIII zasłynęły głównie z rozwoju przemysłu stoczniowego oraz produkcji znakomitego, czerwonego wina. Miasto zwiedza się najlepiej na pieszo, niemniej turyści często korzystają z takich udogodnień jak autobus i kolejka turystyczna, rejsy statkiem pod miejskimi mostami, zorganizowane spacery czy loty helikopterem. Zwiedzanie miasta najlepiej zacząć od głównej, handlowej arterii Avenida dos Aliados, którą można przemierzyć spacerowym krokiem, by znaleźć się w sercu miasta na Praca da Liberade z konnym pomnikiem Piotra IV. Po drodze warto zwiedzić położoną na skalistym terenie katedrę Se, z tarasu której rozpościera się najznakomitsza panorama miasta. W przytulnych restauracjach warto odpocząć na niezwykłym placu Praca da Batalha z dominującym nad nim gmachem Teatro Nacional Sao Joao wzniesionym na podobieństwo Luwru. Charakterystycznym symbolem miasta jest godna zobaczenia 75-metrowa, barokowa wieża Torre dos Clerigos. Wielu turystów wybiera się także na spacer po słynnym, dwupoziomowym moście Ponte Dom Luis I, który najlepiej prezentuje się w porannej mgle. W mieście funkcjonuje kilka ważnych muzeów, po których zwiedzeniu odpoczywać i spacerować można po najelegantszym parku w Porto – Jardim do Palacio de Cristal z ogrodami urządzonymi na styl francuski. Turystom przypada najczęściej do gustu najpiękniejsza dzielnica miasta Ribeira, która tętni życiem przez całą dobę i jest najchętniej oblegana przez miłośników rozrywki i dobrej zabawy. Ribeira słynie również z charakterystycznych secesyjnych kafejek i wyśmienitych restauracji, w których nie tylko można dobrze zjeść, ale również obserwować wspaniałe miasto i codzienne życie jego mieszkańców. Przyjemną może okazać się wizyta w winiarni Solar do Vinho Porto, gdzie można zgłębić tajniki produkcji znanego na całym świecie wina Porto i oddać się koneserskiej degustacji. Wiele piwnic z winem z darmowymi degustacjami i zwiedzaniem udostępnia również wielu lokalnych przedsiębiorców, zachęcających do zakupu wybornych win. Porto ma jeszcze jedną zaletę, jest doskonałym miejscem na spędzenie wakacji w wielu luksusowych hotelach, a także gwarantuje wspaniałe plaże z drobnym piaskiem położone zarówno blisko centrum w dzielnicy Foz do Douro, jak i mniej uczęszczane, ale również szerokie i piaszczyste plaże położone na północy miasta wzdłuż pełnej kawiarni i barów Avenida do Brasil.

Faro – stolica regionu Algarve, która wyróżnia się wielkomiejskim klimatem, wieżowcami i Starym Miastem zamkniętym dla ruchu kołowego. Miasto jest ważnym ośrodkiem gospodarczym, a także portem lotniczym i przystanią morską. Chociaż osadę pierwotnie założyli Rzymianie, pierwszej oficjalnej nazwy użyli prawdopodobnie Maurowie przemieniając wioskę rybacką w strategiczny port. Główną arterią miasta jest Rua de Santo Antonio biegnąca przez środek dzielnicy mauretańskiej rozciągniętej między starówką a XIX-wiecznym nabrzeżem Bairro Ribeirinho. Stare Miasto wyznacza owal brukowanych uliczek z białymi zabudowaniami charakteryzującymi się fasadami wyłożonymi kafelkami, sklepami, kawiarniami i galeriami. Do starówki najlepiej dostać się XVIII-wieczną bramą Arco da Vila i traktem spacerowym Rua do Municipio prowadzącym do renesansowej katedry. Jej charakterystyczną cechą są „azulejos”, którymi wyłożono kilka kaplic oraz motywy chińskie zdobiące XVIII-wieczne organy. Panorama pięknego miasta roztacza się z wysokiej dzwonnicy, natomiast o historii morza i nie tylko można dowiedzieć się w okolicznych muzeach. Warto przespacerować się ogrodami miejskimi prowadzącymi do malowniczej mariny, w której cumują wspaniałe jachty i luksusowe łodzie. Kawiarniane stoliki na świeżym powietrzu wyglądają zachęcająco, podobnie jak restauracje wabiące swoich klientów wspaniałymi zapachami smażonych ryb. Zabytkiem godnym uwagi jest barokowa świątynia Igreja do Carmo z budzącą grozę Kaplicą Kości, która wyłożona jest autentycznymi kośćmi wydobytymi z pobliskiego cmentarza. Do ciekawych miejsc należy okolica latarni morskiej wysunięta najdalej na południe, podobnie jak malownicza mierzeja Ilha de Faro zaczynająca się niedaleko lotniska. Koniecznie trzeba zobaczyć Convento Nossa Senhora da Assuncao – klasztor klarysek pełen ciekawych budynków, kościół św. Franciszka z drewnianymi figurami świętych oraz interaktywne centrum nauki, w którym można przepaść na wiele godzin. Faro uchodzi również za doskonały kurort oferujący hotele o każdym standardzie i luksusowe apartamenty, a turyści wybierający się do stolicy regionu mogą wypoczywać na miejskiej plaży ze złotym, drobnym piaskiem – Praia de Faro usytuowanej na południowym zachodzie miasta lub pływać promami na piaszczystą mierzeję między Faro a Olhao.

Wycieczki do Hiszpanii:

Sewilla – stolica Andaluzji i flamenco, która jest czwartym największym miastem Hiszpanii. Od II w. p.n.e. przechodziła z rąk do rąk i do XI w. pozostawała w cieniu Kordoby. Stała się wtedy stolicą i rezydencja możnych rodów arabskich, a po zajęciu przez chrześcijan powołano tu pierwszy Trybunał Inkwizycji. Miasto zaczęło się bardzo bogacić po odkryciu Nowego Świata, kiedy powstał tu śródlądowy port przeładunkowy na rzece Gwadalkiwir. Koniec XVII w. przyniósł ze sobą epidemię dżumy i zamulenie koryta rzeki, przez co status miasta znacznie osłabł na rzecz położonego na wybrzeżu Kadyksu. Do najważniejszych zabytków miasta należy potężny Alcazar – pałac z XI w. przebudowany w stylu mudejar, gdzie podejmowano decyzje o wyprawie Magellana, a Krzysztof Kolumb został przyjęty przez Izabelę Kastylijską i Ferdynanda Aragońskiego po powrocie z Ameryki. Warto też zobaczyć renesansowy ratusz, katedrę Najświętszej Marii Panny w Sewilli (największy gotycki kościół na świecie), arenę korridy z muzeum i kolekcją strojów torreadorów, Główne Archiwum Indii wpisane na Listę UNESCO, które posiada okazałą dokumentację o zamorskich posiadłościach hiszpańskich oraz przepiękny Plac Hiszpański powstały na początku ubiegłego stulecia.Gibraltar (Hiszpania)

Gibraltar – jest skalistym półwyspem położonym w cieśninie oddzielającej Hiszpanię od Maroka, który jest zamorskim terytorium Wielkiej Brytanii. Jego strategiczne położenie na jedynej drodze łączącej Atlantyk i Morze Śródziemne było przyczyną wielu najazdów. Charakterystycznym miej-scem miasta jest wysoka skała wapienna wznosząca się nad portem, która jest świetnym punktem widokowym. Stanowi ona potężną twierdzę zbudowaną wewnątrz skał, a zewnętrzna część objęta jest rezerwatem przyrody. Gibraltar jest miejscem jedynym w swoim rodzaju – nigdzie indziej w Europie nie występują małpki Magoty, które tutaj są plagą. Słynie również wśród zakochanych, któ-rzy coraz liczniej przyjeżdżają z Europy by wziąć tu ślub – może to uczynić każdy mieszkaniec Unii Europejskiej. Na terenie Gibraltaru obowiązuje język angielski, a walutą jest funt brytyjski.

Kiedy najlepiej wybrać się na Wybrzeże Lizbońskie?
Słońce najmocniej świeci w Portugalii od czerwca do września, niemniej urlop można tam spędzić o każdej porze roku ze względu na łagodny i przyjemny klimat. W sezonie letnim temperatury nie spadają poniżej 30°C, a na plażach można spotkać najwięcej turystów. Zielone tereny Portugalii świadczą o obfitych opadach od listopada do marca, wtedy pogoda jest bardzo kapryśna, więc lepiej i taką aurę wziąć pod uwagę. Pod koniec wiosny rośliny zachwycają swoimi barwami, a na początku jesieni nie ma już tłumów turystów. Oficjalny sezon pływacki na basenach i strzeżonych kąpieliskach trwa od połowy czerwca do początku września. Zwiedzanie zabytków niestety nie należy do przyjemności, gdy temperatury osiągają najwyższe wartości, więc w tym okresie zdecydowanie lepiej jest oddać się plażowaniu. Na zwiedzanie Lizbony najlepszymi miesiącami są maj i czerwiec oraz wrzesień i październik.

Przy planowaniu urlopu warto zapoznać się z bogatym kalendarzem imprez, których w Lizbonie nie brakuje. W maju można wybrać się na festiwal rockowy Rock in Rio, w czerwcu dominują uroczystości związane z postaciami świętych, miasto jest udekorowane i we wszystkich dzielnicach organizowane są liczne festiwale. Warto wybrać się również na targi rzemiosła w sąsiednim Estroli lub Sintra Music Festiwal. Smakosze piwa powinni pojawić się w lipcu, kiedy odbywa się festiwal piwny w Castelo da Sao Jorge, natomiast ciekawą imprezą przyciągającą sportowców z całego świata jest coroczny, wrześniowy bieg maratoński. Wielu turystów wybiera się do Lizbony także na Sylwestra, by spędzić upojną noc na Praca do Comercio lub Parque das Nacoes.

Jaka waluta obowiązuje w Portugalii i jakie są orientacyjne ceny?
W Portugalii obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach. Mimo dużej dostępności owoce morza należą do najdroższych morskich specjałów, jednak w większości miejscowości jest wiele niewielkich tawern gdzie można spróbować taniej regionalnych potraw.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Lizbonie?
Poszukiwanymi prezentami przez turystów są wyroby ceramiczne (garnki, rzeźby, talerze, figurki z rozpoznawalnym symbolem Portugalii jakim jest kogucik z Barcelos), gliniane naczynia, ręcznie tkane dywany, haftowane narzuty, pledy i koce doskonale nadające się na ozdobę ściany. Każdy turysta powinien wrócić z Portugalii z butelką Porto lub oliwy, a podróżnicy o zasobniejszych portfelach mogą skusić się na biżuterię złotą bądź srebrną. Ciekawymi pamiątkami, które można nabyć u lokalnych rzemieślników są wyroby z korka i wikliny, popularne w lecie słomiane kapelusze i kosze. Najlepiej zagłębić się w słynne portugalskie targowiska zwane „mercados”, na których można znaleźć nietypowe pamiątki i przeżyć turystyczne zakupy. Warto przywieźć ze sobą pamiątkę, którą można później podzielić się ze znajomymi, przykładem może być suszony dorsz, ładnie pakowane woreczki suszonej papryki „piri-piri” czy wyborne dżemy. Turyści z poczuciem humoru mogą zaopatrzyć się w powszechnie sprzedawane koszulki z napisem „Pozdrowienia z Portugalii, nie z Hiszpanii”. Warto pamiętać, że sklepy w Portugalii przeważnie czynne są w godzinach od 8:30 do 13 i od 15 do 18.

W Lizbonie jednym z ciekawszych miejsc na zakup pamiątek jest pchli targ Feira da Ladra, na którym można natknąć się na wiele, czasami egzotycznych, rzeczy. Dobrym punktem na wyszukanie kulinarnych pamiątek i nie tylko jest natomiast Mercado da Ribeira przy Avenida 24 de Julho. Za najbardziej znane centrum zakupowe uchodzi Amoreiras – potężny kompleks wybudowany przez znanego architekta. Wiele ciekawych sklepów można również znaleźć w dzielnicach Bairro Alto i Chiado. Jeżeli ktoś chce przywieźć jako pamiątkę butelkę wybornego Porto powinien wybrać się do Solar do Vinho do Porto (Instytut Wina Porto).

Jaki czas obowiązuje w Portugalii?
Czas lokalny jest wcześniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do tyłu.

Jak poruszać się po Lizbonie?
Lizbonę, jak każde zabytkowe miasto, najlepiej zwiedza się na piechotę, niemniej by dotrzeć w niektóre miejsca trzeba skorzystać z komunikacji miejskiej. Turyści mają do wyboru taksówki, tramwaje, autobusy i metro. Niezwykle ciekawą formą przemieszczania się są zabytkowe windy i kolejki miejskie, a także słynny tramwaj linii 28. Planując dłuższe zwiedzanie warto zaopatrzyć się w Cartao Lisboa – bilet ważny we wszystkich środkach transportu publicznego oraz upoważniający do zniżek przy korzystaniu z wielu atrakcji. Do oceanarium, muzeum Gulbenkian i ogrodu zoologicznego najlepiej dojechać świetnie działającym metrem Matropolitano, natomiast wzdłuż wybrzeża najlepiej przemieszczać się niedrogim pociągiem. Piękne widoki na miasto można również podziwiać w trakcie przepraw promowych na rzece Tag, które znajdują się w wielu miejscach. W Lizbonie jest mnóstwo wypożyczalni samochodów, skuterów i rowerów, którymi można udać się na wycieczkę za miasto by samemu odkrywać piękno okolic.

Jakie plaże są w Lizbonie?
Turyści wypoczywający w Lizbonie najczęściej wybierają się do okolicznych, blisko położonych kurortów, by zażywać kąpieli słonecznych na wspaniałych, piaszczystych plażach. Można do nich dotrzeć doskonale funkcjonującą komunikacją miejską. Najpiękniejsze plaże znajdują się w Cascias (szeroka i piaszczysta Praia do Guinchi doskonale nadająca się do uprawiania sportów wodnych dzięki warunkom pogodowym), Estoril (dobrze zagospodarowana Praia de Tamariz z drobnym piaskiem i widokiem na miasto), Sesimbra (przyjemna, piaszczysta plaża położona blisko centrum), Praia Grande z szeroką i piaszczystą plażą ograniczoną z dwóch stron wielkimi klifami i na Costa da Caparica, gdzie wypoczywać można na kilkunastu kilometrach drobnego piachu z łagodnym zejściem do oceanu.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Portugalii?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlegają ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Portugalii?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są w Portugalii bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Portugalii tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Na terenie Portugalii bez wizy można przebywać 90 dni, a okres ważności paszportu nie może być krótszy niż dozwolony czas pobytu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Lizbonie: www.lizbona.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Portugalskiej
Portugalia, Lizbona, Avenida das Descobertas 2, 1400-092
Tel.: +351 21 3041410
lizbona.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.lizbona.polemb.net