Dzięki unikalnemu i egzotycznemu kolorytowi potężna metropolia od lat interesuje podróżników wybierających się do Chin. Dawne kolonialne miasto z wielkimi aspiracjami i potencjałem jest jednym z najbardziej niezwykłych miejsc Azji Wschodniej, niemniej wielkomiejskim klimatem powinni raczej zainteresować się turyści, którzy dobrze czują się w zatłoczonych miastach pełnych wieżowców oraz architektonicznych i kulturowych skrajności. To niby miasto, niby odrębne państwo, jest symbolem oszałamiającego sukcesu, promieniuje łacińskim klimatem i portugalskimi urokami. Wystawność i atrakcyjność turystyczna idzie w parze z pięknym położeniem, chociaż przy pierwszym kontakcie z Hongkongiem można mieć mieszane uczucia. Cały ten zlepek chińskich realiów, różnorakich futurystycznych budynków, zielonych wzgórz i zgiełku tworzy unikalną mozaikę turystyczną, która dla jednych jest fascynująca i pociągająca, a dla innych stanowi niezrozumiały busz azjatyckiej enklawy.

Hongkong, zamieszkiwany przez około 7 mln osób, położony jest na półwyspie Koulun o nieregularnym kształcie i swoim obszarem zajmuje przybrzeżne wyspy Morza Południowochińskiego. Ogromne terytorium rozłożone przy ujściu Rzeki Perłowej na wschodnich wybrzeżach Chin tworzy Specjalny Region Administracyjny o kilku różnych obliczach.

Chińczycy uważają, że Hongkong zawsze należał do Chin, chociaż właściwy rozwój miasta nastąpił dopiero w XVIII wieku, kiedy w sąsiednim Kantonie pojawili się Brytyjczycy. Przybysze szybko opanowali handel opium doprowadzając tym samym do tzw. „wojen opiumowych” oraz podpisania w roku 1842 pokojowego traktatu w Nankinie. Rozejm zakończył walkę zbrojną, zablokował chińskie porty, przekazał Brytyjczykom skalistą wyspę Hongkong i półwysep Koulun oraz zagwarantował dzierżawę tzw. Nowych Terytoriów. Okupacyjny układ wygasł w 1997 r., dzięki czemu Hongkong stał się chińskim regionem administracyjnym na specjalnych prawach. Z zaniedbanej kolonii kupieckiej powstał sprawnie funkcjonujący ośrodek przemysłowy i gospodarczy, rozwijający się także pod względem turystycznym. Hongkong przez 155 lat był kolonią brytyjską, po czym przekształcił się w osobny twór państwowy z szerokim zakresem autonomii, własną flagą i godłem, systemem politycznym, gospodarczym i monetarnym.

Pod względem turystycznym najważniejszym miejscem jest rozległy teren całej wyspy, na której położony jest Hongkong. Wyspa oferuje między innymi uprawianie  górskich spacerów, a także piękne widoki na miasto i atrakcyjne plaże uzupełniające miejski pejzaż. Znajdują się tam również najważniejsze dzielnice finansowe i gospodarcze oraz najwyższe, azjatyckie drapacze chmur skrywające w swoim cieniu liczne centra handlu i rozrywki. W turystycznych oczach do lotu wzbijają się między innymi Hongkong Convention and Exhibition Centre, a nowoczesną architekturą imponuje Central Plaza. Użytecznym punktem orientacyjnym jest przystań promowa Star Ferry znajdująca się po obu stronach Victoria Harbour, gdzie cumują promy łączące wyspy. Teren nad wodą pełen jest malowniczych placyków, parków oraz modnych miejsc rozrywki gwarantujących wspaniałą zabawę. Szyty najwyższych wieżowców, reprezentujących najczęściej instytucję finansowe, bardzo często spowite są mgłą, dlatego nie zawsze można podziwiać w pełnej okazałości wspaniałą sylwetkę najwyższego budynku IFC2. Barwionym szkłem i przepychem marmurów imponują Exchange Square i Jardine House, tamtejsze elity zamieszkują pełną luksusu dzielnicę Victoria Peak, z kolei pełna barów, restauracji i kawiarni jest dzielnica So Ho. Oddech można złapać na publicznej przestrzeni piknikowej, jaką jest plac Statue Square wypełniony najczęściej odpoczywającymi mieszkańcami miasta. Mnóstwo herbaciarni, restauracji, dyskotek i straganów znajduje się w rejonie zwanym Lan Kwai Fong, z którego blisko jest do niewielkiego zoo i ogrodu botanicznego. Wśród drzew i drapaczy chmur można wypatrzyć sylwetkę XIX-wiecznej katedry św. Jana zdradzającą elementy kolonialnej architektury, natomiast za najbardziej rozrywkową dzielnicę uchodzi między innymi Wan Chai z niezliczonymi restauracjami, galeriami, kinami i znamienitymi hotelami o najwyższym standardzie. Hazard kwitnie także w dzielnicy Happy Valley, gdzie znajdują się między innymi słynne tory do wyścigów konnych i pojawiają się turyści z wypchanymi portfelami.

Najbardziej wytworną dzielnicą jest Victoria Peak obfitująca w kosztowne nieruchomości, bogate rezydencje i wakacyjne domy rozmieszczone na malowniczych wzgórzach. Można się tam dostać wagonikami zabytkowej kolejki, którą sama podróż ze względu na strome zbocza jest niemałym przeżyciem. Na szczycie znajduje się Peak Tower, czyli konstrukcja z tarasami widokowymi, galeriami i restauracjami, zabytkowy punkt widokowy Peak Lookout oraz mnóstwo tras spacerowych dla turystów spragnionych długich wędrówek, tym bardziej że widok z niektórych miejsc potrafi oczarować szczególnie o poranku lub zachodzie słońca.

Ciekawym miejscem dla turystów jest sama wyspa Hongkong z kilkoma rozległymi dzielnicami. Przyjemne rejsy wokół jednego z portów i na wyspę Lamma organizują biura turystyczne dzielnicy Aberdeen. Można tam znaleźć także targi rybne i pływające restauracje serwujące świeżutkie owoce morza. Małe dzieci warto zabrać do gigantycznego parku rozrywki jakim jest zajmujący cały półwysep Ocean Park z niekończącymi się atrakcjami. Z kolei dzielnicą prezentującą zachodni koloryt jest Shek z szeroką plażą, na której warto spędzić czas, gdy zmęczenie daje się we znaki.

Ważnym regionem Hongkongu jest Koulun oddzielony wąskim pasem wody od reszty metropolii, gdzie zamieszkało najwięcej osadników. Można tam znaleźć kilka plaż, wspaniałe widoki na drapacze chmur i okoliczne wzgórza oraz poszczególne ulice tętniące życiem przez całą dobę. Sercem turystycznym Hongkongu jest obszar Tsim Sha Tsui z przystanią Star Ferry, z której można dostać się na pobliskie wyspy. Najsłynniejszą ulicą jest Nathan Road pełna sklepów, barów i najlepszych klubów nocnych otwartych do białego rana. Znajduje się tam również kilka ciekawych miejsc w postaci Wieży Zegarowej, Muzeum Sztuk Pięknych, Muzeum Przestrzeni Kosmicznej i Muzeum Historii Hongkongu. Podczas spaceru po tej części miasta można zwiedzać szereg świątyń taoistycznych, buddyjskich i konfucjańskich, które ujmują bogatymi zdobieniami i architekturą charakterystyczną dla tej części Azji.

Najbardziej malowniczą dzielnicą są tzw. Nowe Terytoria, obejmujące swym zasięgiem także wiejskie drogi, stare wioski, parki krajobrazowe oraz półwysep Kung oferujący ustronne plaże, na które można dostać się szybkimi poduszkowcami. Ciekawym miejscem jest Muzeum Sam Tung Uk, na które składa się dwusetletnia wioska otoczona murami, założona przez ród Chan. Interesujący jest szczególnie kompleks świątyń głównych religii wyznawanych w Hongkongu skrywający się pod nazwą Instytutu Yuen Yuen. Turyści zaglądają często do wschodniej części Nowych Terytoriów, rozkładających się wokół zatoki Clear Water, gdzie można znaleźć kilka przyjemnych plaż z drobnym piaskiem. Okolica obfituje w sprzyjające ewentualnemu wypoczynkowi poszarpane półwyspy, rozmaite cyple, zatoczki i przybrzeżne wyspy. Najciekawszy jest półwysep Sai Kung, na którym znaleźć można agencje turystyczne organizujące wolny czas turystom nastawionych na rozmaite sporty, nurkowanie, połowy ryb i piesze wędrówki.

Hongkong z pewnością może zadziwić i wzbudzić zainteresowanie. Warto skorzystać z bardzo dobrej bazy noclegowej, dzięki której można wybrać się na kilka turystycznych szlaków tematycznych wiodących po okolicy. Ponadto zaskakują niezliczone klasztory, świątynie wszystkich wyznań, muzea i niezwykle bogata oferta życia nocnego, która z pewnością usatysfakcjonuje turystów poszukujących dobrej zabawy.

Chociaż kuchnia chińska zagościła na dobre na europejskich stołach, wizyta w tradycyjnej restauracji może okazać się miłym zaskoczeniem. Pełna harmonia smaków to kulinarna zaleta uzyskiwana dzięki unikalnemu łączeniu składników o różnych kształtach i barwach, zadziwiających nie tylko zmysł smaku, ale również wzroku. Chińczycy stawiają na dużo warzyw, mało tłuszczu oraz zdrowe jedzenie nierozerwalnie połączone z filozofią, medycyną i każdą dziedziną życia. Terytorium Chin jest bardzo rozległe, dlatego w zależności od pobytu w danym regionie, warto poświęcić czas na kulinarną podróż po najróżniejszych restauracjach, by rozpoznać na własnym podniebieniu najważniejsze smaki: słodki, kwaśny, cierpki, słony i gorzki.

Warto pamiętać, że w Chinach śniadania spożywa się bardzo wcześnie, nawet o 6:00 rano, a przed południem większość restauracji przyrządza już obiady. W tradycyjnych restauracjach jada się na obracanych stołach przeważnie pałeczkami, chociaż dla turystów z zachodu przygotowywane są na wszelki wypadek zestawy sztućców, ale będąc już w Chinach chyba warto pokusić się naukę specyficznego spożywania posiłków. Lista chińskich potraw jest tak długa jak historia kraju licząca kilka tysięcy lat. Zaglądając do restauracji oprócz lokalnego podziału można zauważyć kilka kategorii: potrawy carskie, potrawy lokalne, potrawy rodzinne, etniczne, wegetariańskie oraz lecznicze. Większość dań skupia dziedzictwo kultur azjatyckich takich jak koreańska, japońska oraz mongolska. Na stoły cesarskie trafiały przeważnie najznamienitsze i wyszukane dania, podczas gdy poddani spożywali najczęściej ryż.

Kuchnia bazuje na ryżu krótko lub długoziarnistym, bardzo często serwowanym w postaci klusek lub makaronu. Do tego dochodzi przeważnie mięso uznawane za produkt dodający sił witalnych. Chociaż w regionach islamskich króluje baranina i wołowina, najpopularniejszym mięsem jest wieprzowina zwana zhurou. Jada się także dużo kurczaków jirou oraz jagnięcinę. Na stoły, szczególnie w regionach przymorskich, trafiają także ryby fu, chociaż spotkać można również nieco bardziej egzotyczne ślimaki morskie, żółwie, węże, cykady, a nawet skorpiony czy kawałki niedźwiedzia. Na szczęście dostępna jest cała gama warzyw takich jak kapusta pekińska, szpinak czy ziemniaki oraz owoców: jabłek, mandarynek, bananów, gruszek i winogron. Niezbędnych protein dostarczają nasiona soi występujące w wielu potrawach, chociaż za substytut mięsa uchodzi także ser tofu – świeży twaróg o konsystencji kremu, podawany w wielu kulinarnych kombinacjach.

Do popularnych przekąsek, z którymi bardzo często można się zetknąć stołując się w niewielkich restauracjach na wąskich uliczkach „hutong”, należą jaja kacze, kurze i przepiórcze gotowane na twardo w roztworze herbaty, sosu sojowego i anyżu. Na stoiskach z przekąskami można także nabyć grillowane skrzydełka kurczaka, makarony, kebaby, pieczone ziemniaki i kukurydzę. Ciekawe w smaku mogą okazać się bułki gotowane na parze o nadzieniu mięsnym lub warzywnym, na które potocznie mówi się „łyse głowy”.

Posiłki najczęściej rozpoczyna się pobudzającą żołądek i wzmagającą apetyt filiżanką herbaty, której mnogość gatunków może zachwycić niejednego pasjonata aromatycznego napoju. Chińczycy do posiłków pijają także piwo pijiu (najsłynniejsze Tsingtao pochodzi z Qingdao) oraz spirytus bajiu określany mianem „białego wina”. Jest to jeden z najmocniejszych alkoholi, z którym nie należy przedobrzyć, podobnie jak z mocną wódką Mao Tai Jiu pochodzącą z prowincji Kuejczou. Może po prostu lepiej sięgnąć do obiadu po słodzoną lemoniadę albo delikatne wino gronowe Putao Jiu. W restauracji warto także poprosić o butelkę słodkiego, uchodzącego za wytrawne, białego wina „Wielki Mur” lub czerwonego o groźnej nazwie „Smok”.

Turyści wybierający się do Chin spodziewają się przeważnie kulturowego szoku, co nie do końca okazuje się słuszne. Chociaż odległy zakątek na kuli ziemskiej jest ogromną zagadką rządzoną według tajemniczych zasad, bez problemu można się tam odnaleźć i przekonać, że jest to ciekawy kraj z jedną z najstarszych kultur świata. W kraju akupunktury, aromaterapii i ćwiczeń z medytacji każdy może doświadczyć inspirujących przygód, które później staną się ciekawym tematem do dyskusji.

Niemalże całą populację stanowią Chińczycy, niemniej w jej skład wchodzi kilkadziesiąt innych mniejszości narodowych, które wyznają między innymi islam. Wyznanie i religia bardzo mocno wpływa na kulturę i kształtuje styl życia społeczności. W chińskich religiach ludowych główną rolę odgrywa buddyzm, taoizm i konfucjanizm, chociaż znaczna część społeczeństwa jest bezwyznaniowa. Konfucjanizm przykładowo kładł nacisk na poszanowanie tradycji i stąd zamiłowanie Chińczyków do wszechobecnego porządku. Taoizm odnosił się do obecnych w człowieku przeciwstawnych sił jing i jang oraz rozwoju duchowego człowieka, a buddyzm wyznawał wiarę w istnienie istot nadprzyrodzonych oraz życia po śmierci.

Chińczycy są na ogół pracowici, zaradni i weseli, o czym przykładowo można przekonać się podczas stołowania w restauracjach i wsłuchiwania w gwarne rozmowy. Interesują się światem zewnętrznym, chociaż życiowa determinacja prowadzi do osiągania celu za wszelką cenę. Podróżując po Chinach należy jednak pamiętać, że wciąż ma się do czynienia z państwem komunistycznym, rządzonym silną ręką i posiadającym system nie zawsze zrozumiałych wartości. Ludzie rodzą się równi i prowadzą życie w zgodzie z powszechnie obowiązującymi normami.

Podróżnik zwiedzający chińskie miasta powinien pamiętać o okazywaniu szacunku i posłuszeństwie wobec starszych. Dobrym sposobem na wywarcie pozytywnego wrażenia jest przekazanie przy pierwszym spotkaniu wizytówki lub karteczki z imieniem i nazwiskiem, najlepiej w języku chińskim. Chińczycy bywają impulsywnymi ludźmi, chociaż nie zawsze głośna dyskusja musi mieć znamiona kłótni. Chociaż w Chinach funkcjonuje wiele różnych dialektów językowych (szanghajski, min, kantoński), komunikację ułatwia język mandaryński określany „wspólnym językiem”. Dla turystów z pewnością egzotycznie przedstawiają się chińskie znaki-piktogramy reprezentujące raczej myśl niż sposób wymowy, których dźwięk różni się w zależności od regionu. Poznanie nawet najłatwiejszych znaków, chociaż sprawi zapewne sporo trudności, może okazać się interesującą nauką.

Chińczycy niezależnie od piastowanego stanowiska największą wagę przywiązują do przestrzegania godzin posiłków, końca pracy i snu, dlatego warto uszanować przerwę obiadową, by zaoszczędzić sobie jakichś nieprzyjemności. Bardzo ważna jest także gościnność, chociaż zaproszenia do domów są rzadkością, w przeciwieństwie do towarzyskich spotkań w restauracjach. Zaproszenie do jedzenia jest wyrazem przyjaznych stosunków, tym bardziej jeśli dotyczy spraw biznesowych. Kultura biznesowa i negocjacyjna bowiem jest w chinach bardzo ważnym aspektem prowadzenia interesów, więc jeśli ktoś w trakcie podróży chce załatwić sprawy zawodowe powinien szczegółowo zapoznać się z taką etykietą, by nie popełnić niepotrzebnego „faux pas”. Chińczycy dużą wagę przywiązują także do min, próbując zawsze zachować kamienne oblicze, co często może wprawiać Europejczyków w zabawne zakłopotanie. W trakcie rozmów lepiej nie poruszać tematów dotyczących Tybetu i ogólnie komunizmu, a tym bardziej nie można krytykować funkcjonowania państwa. Naturalne tematy najczęściej dotyczą pogody, kultury, zabytków czy sportu.

Dla Chińczyków najświętszą częścią ciała jest głowa, więc nie należy dotykać niczyjej głowy. Nie ma tam zwyczaju dawania napiwków, spóźnianie się nie leży w dobrym tonie, a zakazane jest pokazywanie stopy lub wskazywanie czegoś stopą uchodzącą za nieczystą część ciała.

Chiny są państwem komunistycznym, w którym celebruje się takie święta jak Święto Pracy przypadające na 1 maja, październikowe Święto Narodowe czy Nowy Rok będący świętem ruchomym ze względu na chiński kalendarz. Do pozostałych świąt państwowych należy między innymi Dzień Kobiet, Dzień Dziecka i rocznica powstania Komunistycznej Partii Chin.

Parki krajobrazowe zajmują znaczną część aglomeracji Hongkongu, dlatego nie będą się tam nudzić turyści lubiący spacerować po malowniczych okolicach. Liczne wzniesienia, poszarpana linia brzegowa i niezwykłe krajobrazy stwarzają doskonałe warunki do wędrowania. Dla turystów wyznaczono w okolicy kilka szlaków turystycznych takich jak Szlak Hongkoński, Szlak Wilsona czy Szlak MacLehose’a, które można przebyć na różne sposoby mijając między innymi Park Krajobrazowy Tai Mo Shan czy Park Krajobrazowy Ma On Shan. Warto także odwiedzić półwysep Sai Kung, który dzięki wodom zatoki Clear Water najlepiej nadaje się do żeglowania, uprawiania sportów wodnych, nurkowania i łowienia ryb. Popularną formą aktywnego spędzania wolnego czasu jest możliwość odkrywania okolicznych wysp, których na obrzeżach całego Hongkongu jest ponad 200.

Wyprawa na wyspy – okoliczne wyspy Hongkongu to fascynujący świat wspaniałych widoków, ciekawych plaż, rybackich wiosek i obiektów noclegowych, dzięki którym można zostać tam na noc. Najciekawsza jest wyspa Lamma poprzecinana krajoznawczymi ścieżkami i otoczona ustronnymi plażami. Znajdują się tam restauracje, smażalnie ryb i ośrodki, w których można wypożyczyć sprzęt sportowy. W cieniu drzew skrywają się tam dwie wioski Yuang Shue Wan i Sok Kwu Wan ze skromną bazą noclegową i restauracyjkami serwującymi rybne specjały. Atmosfera jest wyśmienita, tym bardziej że w upalne dni można skorzystać z kilku przyjemnych plaż. Widoki są ujmujące, szczególnie podczas wizyty w przytulnej tawernie i konsumpcji homarów popijanych białym winem. Na wyspę Cheung Chau warto popłynąć dla rozkosznych pejzaży, kilku świątyń i przyjemnych tras spacerowych. Wyspa ma typowo rybacki charakter, w porcie cumuje mnóstwo łodzi rybackich i statków, a na deptakach spacerowych unosi się zapach smażonych rekinów. Przed laty urzędowali tam piraci i w kilku miejscach można trafić na pamiątki po tamtych czasach oraz groty z ukrytymi skarbami. Główna miejscowość usiana jest kafejkami, tawernami i sklepami z pamiątkami przyciągającymi najwięcej zwiedzających. Najciekawszym zabytkiem jest świątynia Pak Tai poświęcona lokalnemu bóstwu, które według legend ocaliło przed laty wyspę przed zarazą. W upalne dni wytchnienie można znaleźć na kilku niewielkich plażach, z których najciekawsza jest plaża Kwun Yam Wan umiłowana przez surferów. Największą wśród tych wysp jest Lantau z nadbrzeżnymi osadami, świątyniami, klasztorami i wybudowanym na specjalnie usypanej wyspie niezwykłym portem lotniczym, który uchodzi za cud inżynierii i jest obecnie głównym lotniskiem Hongkongu. Warto zwiedzić tam klasztor Niebiosa Trapistów i klasztor Po Lin, udać się na wycieczkę w okolicę jednego z największych na świecie posągów Buddy lub zdobyć najwyższą górę z pięknymi widokami. Jeżeli ktoś zabawi na wyspie dłużej, może wybrać się na długi szlak przygotowany w parku krajobrazowym specjalnie dla turystów.

Kanton – kilkumilionowy, prężnie działający ośrodkiem przemysłowy, port oraz centrum akademickie i kulturalne, położone w delcie Perłowej Rzeki. Główne arterie wytyczono między nowoczesnymi budynkami, a po mieście najlepiej poruszać się metrem, gdyż ulice bywają często zakorkowane. Najstarszej dzielnicy udało się zachować zabytkowy charakter, niemniej stare domy mocno kontrastują z nową zabudową. Turystów najbardziej interesuje Kanton Centralny rozciągający się pomiędzy arteriami Renmin Lu i Yuexiu Lu. Miłośników architektury sakralnej z pewnością przyciągnie meczet Huaisheng z dominującą wieżą Guang Ta, uchodzący za jeden z najstarszych tego typu obiektów na świecie. Ciekawa jest także czczona w Kantonie Świątynia Sześciu Bananowych Drzew – Liurongsi Si sięgająca budową VI w. W kilku innych świątyniach można zobaczyć interesujące dla Europejczyków posągi Buddy pod różnymi postaciami oraz rozmaite rzeźby przedstawiające buddyjskie bóstwa. Najwyższa w Kantonie jest Kwietna Pagoda Hua Ta skrywająca relikwie przywiezione z Indii. Ze szczytu można spojrzeć na panoramę miasta, natomiast w okolicy zawsze rozstawiają się dziesiątki straganów z pamiątkami i religijnymi przedmiotami. Pozostałe świątynie buddyjskie, oprócz ciekawej architektury sakralnej, mogą także zainteresować nazewnictwem, takim jak: Świątynia Pięciu Geniuszy czy najstarsza w Kantonie Świątynia Synowskich Uczuć, do której często zaglądają najważniejsze osobistości świata buddyjskiego. Szczególnie najmłodsi mogą być zainteresowani działem przyrodniczym z odwzorowaną dżunglą i wieloma ciekawostkami, mieszczącym się w Muzeum Prowincji przy uniwersytecie. W północnym Kantonie znajdują się dwa ogromne parki Liuhua i Yuexiu zasilone przez tereny rekreacyjne, sportowe, herbaciarnie i cieniste zagajniki, w których bardzo miło można spędzić popołudnie. Czasami w potężnym amfiteatrze odbywają się koncerty, więc warto przed zwiedzaniem miasta zapoznać się z kalendarzem imprez kulturalnych. Przy okazji można także zajrzeć do Ogrodu Chińskich Idiomów z kamiennymi rzeźbami i rzucić okiem na Posąg Pięciu Kozłów nawiązujący do legendy o powstaniu Kantonu. Szczególnie panie powinny zajrzeć do ujmującego Ogrodu Orchidei z herbaciarnią, natomiast panów z pewnością zainteresuje muzeum z eksponatami przedstawiającymi broń ceremonialną i uzbrojenie dawnych wojowników, znajdujące się w świątyni zbudowanej w miejscu historycznej bitwy. Targowiska, sklepy i restauracje wypełniają gwarne uliczki zachodniej części miasta, natomiast wytchnienie można znaleźć na cichej wyspie Shamian, gdzie życie toczy się własnym rytmem. Na posiłek można podążyć w okolicę ulic Dishifu Lu i Xiajiu Lu, gdzie wśród odrestaurowanych domków pochodzących z epoki panowania dynastii Qin nie brakuje przytulonych lokali gastronomicznych. W nowszych dzielnicach pełnych drapaczy chmur można z kolei znaleźć ekskluzywne sklepy i droższe restauracje obsługujące wymagających gości. Jeżeli ktoś ma więcej czasu może podjechać do parku Baiyun Shan, gdzie oprócz pięknego widoku ze Szczytu Sięgającego Gwiazd i Urwiska Chenga, na turystów czekają herbaciarnie i lokalne restauracje. Nieodłącznym elementem zwiedzania Kantonu jest rejs Rzeką Perłową, której nazwa wywodzi się z legendy o mnichu Jiahu, który zgubił w rzece przepiękną perłę, lśniącą później pod wodą każdej nocy. Nikt jednak nie był w stanie owego klejnotu wyłowić i taką właśnie nazwą zaczęto określać rzekę. Z racji tego, że Kanton jest bardzo dużym miastem, nie brakuje tam najlepszych hoteli, ogromnych dyskotek i bogatej oferty związanej z kulturą.

Shenzhen – jeszcze do lat siedemdziesiątych XX wieku miasto było zwykłą wioską rybacką, która rozrosła się w niebotyczny sposób i stała bardzo ważnym portem. Chociaż tak rozwinięty miejski krajobraz można oglądać w wielu miastach Chin, warto tam zaglądnąć, by przespacerować się ulicą Renmin Lu i zapoznać z chińskimi sklepami zajmującymi się handlem detalicznym. Można także zajrzeć w region starego miasta Boan, gdzie rozkładają się stragany z najróżniejszymi przedmiotami. Chociaż w mieście nie ma zabytków, warto przespacerować się po parku Lizhi z nowoczesnym gmachem opery, w której odbywają się przedstawienia teatru chińskiego. Największą atrakcją w mieście są parki rozrywki z licznymi ciekawostkami przeznaczonymi zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Miłośnicy militariów i marynistyki powinni natomiast skierować swoje kroki do zacumowanego w porcie rosyjskiego lotniskowca, na pokładzie którego urządzono ciekawą ekspozycję z możliwością rozrywkowego spędzenia popołudnia.

Foshan – w betonowej dżungli pełnej wieżowców, traktowanej jako przedmieście Kantonu, uchowały się dwie wspaniałe świątynie, na które warto zwrócić uwagę. Jedną z nich jest Zu Miao – Świątynia Przodków uchodząca za arcydzieło architektury południa Chin. Budowla wybudowana w 1080 r. charakteryzuje się wspaniałym dachem przedstawiającym lwy i postacie z miejscowych legend, wnętrzem zdobionym precyzyjnie wykonanymi rzeźbami oraz ogromnym posągiem boga Północy Beidi. Intersująco prezentuje się także pobliski łuk Lingying, obok którego przechodzą turyści zmierzający do drugiej pasjonującej świątyni położonej kilka przecznic dalej. Świątynia Dobroczynności – Renshou Si zajmuje pomieszczenia byłego klasztoru, w którego jednym ze skrzydeł funkcjonuje Instytut Badania Kultury Ludowej w Foshanie eksponujący przedmioty związane z chińskimi obyczajami. Spacer po mieście najlepiej zakończyć w Liang Yuan –  jednym ze słynnych ogrodów delty Perłowej Rzeki, w którym można podziwiać tradycyjnie umeblowane budynki mieszkalne, sadzawki, drzewa i mnóstwo interesujących roślin.

Danxia Shan – przyjemne miejsce widokowe na jednodniową wycieczkę, podczas której można podziwiać malownicze klify zdobiące brzegi rzeki Jin. Wyznaczone szlaki spacerowe prowadzą wśród rozmaitych formacji skalnych na szczyt Yuan Shan i wierzchołek Changlao, z którego można podziwiać jedyne w swoim rodzaju widoki oraz wschody i zachody słońca z pewnością przyciągające fotografów poszukujących inspirującej scenerii.

Huizhou – miasto ze szlachetnym otoczeniem Jeziora Zachodniego przed laty było stolicą dworu Południowej Dynastii Han. Okoliczne tereny i parki krajobrazowe doskonale nadają się na długie spacery lub na sielankowe spędzenie popołudnia. Na turystyczną uwagę zasługuje wysoka świątynia z 1618 r., z której szczytu można podziwiać wspaniałe widoki i stary, żeński klasztor Yuan Miao z bogato zdobionymi i intrygującymi rzeźbami przedstawiającymi zwierzęta.

Makau – romantyczna enklawa pozostająca w cieniu Hong Kongu, położona po drugiej stronie Perłowej Rzeki, była najstarszą kolonią europejską na Wschodzie. Po Europejczykach pozostały liczne kościoły barokowe, stara twierdza, rozległe place, wystawne rezydencje i zachodnia kuchnia. Dochody miasta pochodzą głównie z kasyn, dzięki którym powstały  drapacze chmur, hotele i nowoczesna zabudowa. Z racji tego, że miejsca noclegowe w porównaniu z Hong Kongiem są znacznie tańsze, a odległość nieduża, warto zostać tam na dłużej i na jednodniowych wycieczkach zwiedzać okolicę. Historia miasta od wieków związana jest z handlem. Początkowo wymiana kupiecka między Chinami a Zachodem odbywała się Jedwabnym Szlakiem, niemniej po odkryciu w XV wieku nowej drogi morskiej, Europejscy żeglarze zaczęli zaglądać właśnie do Makau. Jednymi z pierwszych byli Portugalczycy, którzy osiedlili się na półwyspie u ujścia Perłowej Rzeki i z tego miejsca zaczęli handlować z Chinami i Japonią. Makau bogaciło się na wymianie drewna sandałowego i herbaty, zaczęli osiedlać się imigranci, zbudowano kolonialne dzielnice i zalegalizowano hazard. Po licznych perturbacjach Makau powróciło do Chin w roku 1999 stając się autonomicznym regionem administracyjnym. Na Makau składają się półwysep ze starym miastem oraz wyspy Taipa i Coloane połączone z lądem mostami. Za centralne miejsce można uznać wspaniały plac Largo de Senado, na którym królują fontanny, portugalska architektura i wystawne kolumnady. Ciekawie prezentuje się siedziba władz miejskich Leal Senado, a także kościół św. Dominika pochodzący z XVII w. Szerokimi schodami można dotrzeć do ruin kościoła św. Pawła, który przez lata był największą chrześcijańską budowlą we wschodniej Azji, niestety strawioną przez pożar. Wspaniałym reliktem czasów kolonialnych jest Fortaleza de Monte – fort zbudowany w XVII w. przez jezuitów. Turyści mogą podziwiać ze wzgórza nie tylko ujmujące widoki, ale także ogromne działa, które w 1622 r. odparły atak Holendrów. Warto na chwilę zatrzymać się w Museo de Macau doskonale prezentującym historię regionu, by przejść później do Ogrodów Camoesa, czczących portugalskiego poetę i zacienionych drzewami, wśród których ścieżka prowadzi do pogrążonego w cieniu protestanckiego cmentarza. Ciekawe jest Muzeum Wina oraz Muzeum Grand Prix poświęcone wyścigom formuły I rozsławiającej Makau na całym świecie. Odpoczynek można także znaleźć w przepięknym ogrodzie Jardim Lou Lim Ioec, pełnym ptaków, bambusów i staruszków grających w „madżonga”. Piękne widoki są atutem wzgórza Guia, na które wjeżdża kolejka linowa i prowadzą szlaki piesze. Znajduje się tam zabytkowa twierdza Guia, a całe wzniesienie jest jednym wielki parkiem pełnym drzew, krzewów i  ścieżek spacerowych. W północnej części Makau zwiedzić warto świątynię Kun Iam liczącą ponad 400 lat, w której w roku 1844 spisano traktat handlowy miedzy Chinami a Stanami Zjednoczonymi, natomiast w części południowej oprócz kilku kościołów wybudowanych przez kolonizatorów znajduje się także interesująca dzielnica portowa Barra z twierdzą Fortaleza de Barra i Muzeum Morskim, w którym miłośnicy żeglugi zgłębią tajniki swoich zainteresowań. Makau to również wspaniałe wyspy, na których przed laty znajdowały się wioski rybackie. Na wyspie Taipa znajduje się urocza wioska o tej samej nazwie, ogarnięta nieustanną sjestą i leniwą atmosferą panującą na promenadzie avenida da Praia i między kolonialnym domkami pamiętającymi czasy portugalskich rządów. Z kolei na wyspie Coloane znajduje się kilka skarbów w postaci kaplicy św. Franciszka, świątyni Tam Kung i Kun Iam. Wyspę najlepiej zwiedzić rowerem, a upalny dzień spędzić na plażach Hac Sa i Cheoc Van ciągnących się wzdłuż wybrzeża. Na wyspach znajdują się również parki rekreacyjne, restauracje i liczne wypożyczalnie sprzętów turystycznych, dzięki którym można spędzić tam przyjemne chwile. Warto również pamiętać, że Makau to bogate życie nocne, liczne kasyna, zaskakująca kuchnia łącząca wpływy portugalskie z chińskimi oraz zupełnie nietypowy zakątek, zachowany w kraju komunistycznych idei.

Kiedy najlepiej wybrać się do Hongkongu?
Do Hongkongu najlepiej wybrać się wiosną, kiedy panują znośne temperatury (kwiecień-maj). Drugim dogodnym okresem jest wczesna jesień (wrzesień-październik) sprzyjająca zwiedzaniu zabytków.

Jaka waluta obowiązuje w Chinach i jakie są orientacyjne ceny?
Walutą Chin jest juan renminbi z nowym oznaczeniem China New Yuan (CNY), 1 CNY = 100 fenów. Ceny między regionami znacznie się różnią i zależą od popularności turystycznej danego obszaru, a prowincja jest tańsza niż ekskluzywne kurorty. W trakcie robienia zakupów, szczególnie na bazarach i targowiskach, warto targować się, gdyż sprzedawcy często obniżają ceny. Towary w chińskich supermarketach i większych sklepach mają ceny porównywalne z polskimi. W Hongkongu obowiązuje dolar Hongkongu (HKD) = 100 centów.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Hongkongu?
Najciekawsze, tradycyjne pamiątki można kupić w lokalnych sklepach z rękodziełem oraz w „manufakturach”, gdzie przedmioty są wykonywane ręcznie. Chińczycy są specjalistami w tworzeniu podróbek, dlatego za oryginalnymi produktami lepiej rozejrzeć się w tzw. „Sklepach Przyjaźni” niż zwykłych sklepikach przyciągających niskimi cenami. Na uwagę zasługuje duży wybór antyków, chociaż nie ma co liczyć na niskie ceny. Ciekawymi upominkami mogą być przykładowo narzędzia wykorzystywane przez artystów takie jak pędzle i tusz, a także przedmioty z nefrytu i tradycyjne latawce. Warto wstąpić do tradycyjnej herbaciarni po aromatyczną paczuszkę herbaty lub rozglądnąć się w pierwszej lepszej „graciarni” za drewnianą rzeźbą lub misternie wykonanym posążkiem Buddy. Turyści rozglądają się także za fajkami do opium, kompletami do gry w „madżonga” czy chińską porcelaną. Stosunkowo tanie są perły, jedwab i obrazy malowane na takim materiale. Unikatowym prezentem jest także chińska kaligrafia malowana na jedwabiu lub bibule. Podczas zakupów warto pokusić się o targowanie, gdyż sprzedawcy bardzo często opuszczają ceny wstępnie zawyżone dla turystów.

Mnóstwo pamiątek można znaleźć na Targu Zachodnim, gdzie w ogromnym budynku znajdują się niezliczone kioski, stragany z chińskim jedzeniem oraz sklepy oferujące wyroby artystyczne, tkaniny i rękodzieło. Interesujące sklepy z antykami wyrobami artystycznymi, rękodziełem i ozdobami położone są w okolicach Hollywood Road. W każdej dzielnicy znajduje się co najmniej kilka targowisk z określonym asortymentem, a także popularne targowiska nocne, na których można kupić przysłowiowe „wszystko”.

Jaki czas obowiązuje w Chinach?
W Chinach do czasu polskiego w lecie dodajemy 6, w zimie 7 godzin.

Jak poruszać się po Chinach i Hongkongu?
Z powodu dużych odległości przemieszczanie się pomiędzy poszczególnymi regionami jest utrudnione, niemniej samoloty obsługują stolice wszystkich prowincji i większe miasta. Podróżowanie z pewnością wymaga wcześniejszego, dobrze przygotowanego planu, szczególnie jeśli chodzi o tańszy transport. Kolej jest najszybszą, najbezpieczniejszą i najlepiej rozwiniętą formą poruszania się po Chinach. Sieć kolejowa dysponuje najszybszymi pociągami luksusowymi, ekspresami, pośpiesznymi i osobowymi. Składy często bywają przepełnione, więc lepiej wcześniej zarezerwować bilet i unikać kupowania biletu w dzień wyjazdu, chyba że jest to trasa lokalna.

Chociaż sieć kolejowa jest dobrze rozbudowana, nie brakuje regionów, do których można dotrzeć tylko autobusem. Najlepszą flotą autobusową dysponują prywatni przewoźnicy. Połączenia zarówno prywatne, jak i publiczne są częste, gdyż istnieje duża konkurencja i zapotrzebowanie ze strony pasażerów. Bilety można kupować bez wcześniejszej rezerwacji i należy pamiętać, że podróż autobusem nie należy do najkrótszych ze względu na częste przystanki. Na trasach do 100 km kursują minibusy, które są rozsądną cenowo i czasowo formą podróżowania.

Transport w dużych miastach jest dobrze rozwinięty. W Pekinie, Hongkongu, Kantonie i Szanghaju działa metro, a autobusy są stosunkowo tanie. Ceny wszechobecnych taksówek również nie są wygórowane.

Na terytorium Chin nie można wjechać własnym samochodem, a wynająć lub kupić auto można jedynie po wcześniejszym uzyskaniu chińskiego prawa jazdy i załatwieniu wielu formalności. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest honorowane. Zawsze można wynająć samochód z kierowcą, ale nie należy to do tanich udogodnień w podróżowaniu.

Wielka aglomeracja Hongkong położona jest na kilku wyspach, między którymi kursują setki promów, poduszkowców, tramwajów i taksówek wodnych. Komunikacja publiczna jest bardzo wydajna i wygodna, więc z przemieszczaniem się w granicach miasta nie ma żadnego problemu, tym bardziej że w większości miejsc oznakowanie jest w języku angielskim i działają wygodne systemy karnetów. Niemałym przeżyciem może być przejażdżka piętrowym tramwajem kursującym wzdłuż północnego wybrzeża. Ważnym miejscem komunikacyjnym jest międzynarodowe lotnisko zlokalizowane na wyspie Lantau, które przejęło na siebie ciężar starego, hongkońskiego lotniska. Port lotniczy jest rewelacyjnie skomunikowany ze stałym lądem i najważniejszymi wyspami, więc do Hongkongu można dostać się bardzo szybko i na kilka sposobów. Warto jednak pamiętać, że Hongkong pod względem administracyjnym jest terenem autonomicznym, w związku z czym przy przekraczaniu granicy z Chinami obowiązują ściśle określone zasady i ruch wizowy.

Jakie plaże są w Hongkongu?
Chociaż Hongkong jest ogromną aglomeracją, można tam znaleźć kilka plaż. Na wschodnim wybrzeżu wyspy Hongkong znajdują się przykładowo wydzielone, piaszczyste plaże Repulse Bay i Shek sąsiadujące z architekturą miejską i zielonymi wzgórzami. Dużą popularnością wśród mieszkańców miasta i turystów cieszą się plaże przy zatoce Clear Water obmywającej dzielnicę Nowe Terytoria. Są to najczęściej krótkie odcinki zagospodarowanego, drobnego piasku oraz ustronne zatoczki kąpielowe, w których próżno wypatrywać tłumu wczasowiczów. Najlepszymi miejscami do plażowania w okolicy Hongkongu są piaszczyste wybrzeża wysp Lamma, Cheung Chau i Lantau, na których nie ma tłumów, a delikatny piasek pięknie komponuje się z błękitną wodą i bujną roślinnością.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieć dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Chinach i Hongkongu?
Przy wwożeniu środków płatniczych powyżej równowartości 5 tys. USD należy złożyć stosowną deklarację celną, na której podstawie przy wyjeździe prowadzona jest kontrola. W deklaracji wjazdowej należy również zgłosić wszystkie wartościowe przedmioty (np.: kamera, cenna biżuteria itp.) Wywieźć można ograniczoną ilość alkoholu (do 1 l), a zakupiony sprzęt elektroniczny nie może przekraczać wartości wyższej niż 5 tys. CNY. Zakaz dotyczy wywozu waluty chińskiej w wysokości większej niż 20 tys. CNY, dóbr kultury, dzieł sztuki, rzadkich wydawnictw, kamieni szlachetnych i ich pochodnych, zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. Hongkong jest obszarem wolnocłowym, a z bieżącymi ustaleniami celnymi można zapoznać się na stronie: http://www.customs.gov.hk/

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Chinach?
Cudzoziemiec na terenie Chin za wszystkie usługi medyczne płaci gotówką, natomiast zwrotu kosztów leczenia można dochodzić po powrocie do kraju, po przedstawieniu firmie ubezpieczeniowej odpowiednich rachunków (należy zadbać, żeby były wystawione w języku angielskim). Polisy zagranicznych firm nie są uznawane, więc jedyną opcją jest korzystanie z chińskiego ubezpieczenia. Chociaż nie ma obowiązku ubezpieczeń osobowych, jedynym rodzajem wymaganego ubezpieczenia jest polisa na przelot na trasach krajowych, którą wykupuje się jako dodatek do biletu. Należy również pamiętać, że niektóre z firm ubezpieczeniowych wymagają poświadczenia rachunków przez poszczególne urzędy konsularne. Opieka medyczna poza terenami głębokiej prowincji nie stanowi problemu i jest ogólnodostępna. Cena za dobę pobytu w szpitalu nie obejmuje kosztów usług medycznych, badań ani leków, za które płaci się osobno. Turystom, którzy chcą skorzystać z leczenia metodami tradycyjnymi zaleca się korzystanie z gabinetów dostępnych przy niektórych klinikach oraz z punktów w większości hoteli. W niektórych regionach, które zostają umieszczane są na liście zagrożeń epidemiologicznych sporządzonej przez WHO, bezwzględnie wymagana jest książeczka zdrowia.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny niezbędnych w krajach tropikalnych oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie jest zdatna do picia.

Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej szczególnie w krajach tropikalnych istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej: www.pis.gov.pl

Obywateli polskich wybierających się do Chin obowiązują wizy, które można uzyskać w ambasadach i urzędach konsularnych po przedstawieniu paszportu (ważnego min. 6 miesięcy od daty wyjazdu z Chin), zdjęcia, wypełnionego wniosku wizowego, kserokopii biletu do Chin albo wydruku potwierdzającego hotelową rezerwację, bądź też potwierdzenia uczestnictwa w wycieczce. Wyjazd z terytorium Chin do Specjalnej Strefy Administracyjnej Hongkongu lub Makau traktowany jest jako opuszczenie granic ChRL i automatycznie anuluje ważność posiadanej wizy jednokrotnej, dlatego przed podróżowaniem w te miejsca trzeba zadbać o posiadanie wizy dwu- lub wielokrotnej. Polacy podróżujący wyłącznie do Hongkongu i Makau nie potrzebują wiz wjazdowych, jeżeli ich pobyt nie przekracza 3 miesięcy. Podróżując dalej do Chin wizę wjazdową można uzyskać w specjalnych biurach łącznikowych centralnych władz ChRL. W Chinach istnieje obowiązek meldunkowy, którego dokonuje administracja hotelu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Pekinie www.pekin.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Chińskiej Republice Ludowej
Chiny, Pekin, 1 Ritan Lu, Jianguomenwai, 100600
Tel. dyżurny: +861065321235 Faks: +861065321745
pekin.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.pekin.polemb.net

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Hongkongu
Chiny, Hongkong, 183 Queens Road East, pokój 2506, piętro 25,
Tel.: +852 28400779 Tel. dyżurny: +852 93663262 Faks: +852 25960062
hongkong.kg.info@msz.gov.pl
www.hongkongkg.polemb.net

Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Kantonie
Chiny, Kanton, Shamian Dajie nr 63, 510130
Tel.: +8620 81219994 Tel.: +8620 81219993 Tel. dyżurny: +86 13500033863 Faks: +8620 81219995
kanton.kg.sekretariat@msz.gov.pl
www.kantonkg.polemb.net